Wyrok z dnia 5 listopada 2008 r. Sąd Najwyższy I CSK 139/08

TEZA

1. Przyczynienie się małoletniego, któremu ze względu na wiek winy przypisać nie można nie prowadzi do zwolnienia sprawcy szkody od odpowiedzialności. Może jednak skutkować zmniejszeniem należnego odszkodowania (zadośćuczynienia) przy uwzględnieniu stopnia tego przyczynienia.

2. Przyczynienie się w ujęciu art. 362 k.c. oznacza, że pomiędzy zachowaniem poszkodowanego a szkodą istnieje adekwatny związek przyczynowy. Wina lub oczywista nieprawidłowość (albo ich brak) po stronie poszkodowanego podlegają uwzględnieniu przy ocenie, czy i w jakim stopniu przyczynienie się uzasadnia obniżenie odszkodowania.

3. Ocena stopnia przyczynienia musi poza tym uwzględniać wiek i doświadczenie stron oraz ciążące na nich obowiązki, a także stopień świadomości poszkodowanego.

Dla uwzględnienia przyczynienia się małoletniego konieczne jest, by mógł on choć w ograniczonym zakresie mieć świadomość nagannego zachowania lub grożącego mu niebezpieczeństwa. W przypadku pięcioletniego dziecka świadomość taka w pewnym stopniu już istnieje, lecz nie uzasadnia ona równorzędnego potraktowania z zawinionym działaniem sprawcy szkody.

4. Zawinienie rodziców nie ma wpływu na zakres obowiązku odszkodowawczego osoby trzeciej w stosunku do małoletniego, może natomiast uzasadniać ich odpowiedzialność odszkodowawczą względem małoletniego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 5 września 2007 r. Sąd Okręgowy w R. w sprawie z powództwa małoletniej Sylwii W., reprezentowanej przez ojca Zbigniewa W., przeciwko pozwanemu Towarzystwu Ubezpieczeń i Reasekuracji "W." S.A. w W. o zadośćuczynienie, odszkodowanie i rentę zasądził od pozwanego na rzecz powódki następujące kwoty:

- 246.250 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 19 września 2006 r. tytułem zadośćuczynienia,

- 3.534,24 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 19 września 2006 r. tytułem odszkodowania,

- 17.190 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 19 września 2006 r. tytułem skapitalizowanej renty za okres od 25 września 2004 r. do 30 września 2005 r.,

- 1.492 zł miesięcznie tytułem renty uzupełniającej począwszy od 1 października 2005 r.

Ustalił także odpowiedzialność strony pozwanej na przyszłość za skutki wypadku, któremu powódka uległa w dniu 25 września 2004 r., w pozostałej natomiast części powództwo oddalił.

Od wyroku tego obie strony wniosły apelacje. Uwzględniając częściowo apelację strony pozwanej Sąd Apelacyjny w R. wyrokiem z dnia 29 listopada 2007 r. zmienił zaskarżony wyrok w zakresie zasądzonej kwoty zadośćuczynienia oraz renty uzupełniającej w ten sposób, że zasądził od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 96.250 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 19 września 2006 r. tytułem zadośćuczynienia oraz kwotę 1.200 zł miesięcznie - począwszy od dnia 1 października 2005 r. - tytułem renty uzupełniającej. W pozostałym zakresie Sąd Apelacyjny zarówno powództwo, jak i apelację oddalił. Apelację powódki natomiast oddalił w całości.

Dalsza część artykułu dostępna jest po zalogowaniu - zaloguj się

Jeśli nie masz jeszcze konta - zarejestruj się